SESSİZLİĞİN İÇİNDEKİ SEN

Sessizlik kendini sevgiyle anlayacağın, farkedeceğin ve şefkatle yaklaşacağın çiçekli bir alana yolculuk. Zihin öyle karmaşık labirentler içeriyor ki bazı alanlar kapkaranlık.Sürekli aynı cümlelerin görüntülerin tekrarlandığı, kendini yada karşındakini suçladığın, öfkelendiğin, sövdüğün, kızdığın, intikam planları yaptığın, bu dünyada sadece senin başına gelmiş gibi kurban, çaresiz ve çok yalnız hissettiğin karanlık koskoca bir alan. Ne tarafa gideceğini bilemeden aynı noktanın etrafında döndüğün bir süreç.

Dönüşüm kalabalıklar içinde gerçekleşmiyor. Dönüşüm sihirli bir değnekle de olmuyor yada bir başka kişinin senin için yapabileceği bir eylemde değil.

Birşeylerin değişip dönüşmesi gerekiyorsa ve artık dayanamayacağın noktada isen, dışarıda hayrı aramak yerine içe dönüp karanlıklarda ışığı yaratma zamanı ruh yoldaşım.

Sessizlik demek elinde telefon, karşında TV yada kalabalıklar içinde günlerini doldurmak demek değil.Tüm bunlar zihnini görmeyi, kendini anlamayı ve farketmeyi engelleyen egonun tutunduğu eylemler.Oysa sessizlik kendinle yani en yakın arkadaşınla başbaşa kalmak.Güzelliği, çirkinliği, mutluluğu, acıyı, öfkeyi, şefkati, hayal kırıklığını, sevinci ve aşkı görmek.Herşeyi değiştirmeden tüm benliğinle teslim olarak olduğu gibi kabul etmek.İşte dönüşüm ozaman başlıyor. Duyguyu farkedip onu kabul ederek. Seni görüyorum, seni anlıyorum, yanındayım  ve yalnız değilsin diyerek.

Gördüğün duyguyu sonuna kadar yaşamak, hissetmek ve kendine şefkatle yaklaşmak.İşte sihir o an başlıyor.Sessizliğin içinde korkunu farkedip, anladığında ve şefkatle ona yaklaştığında korku dönüşüyor.Biliyorum belki okurken bukadar kolay mı diyeceksin. Aynı yoldayız.Bazen zor. Bunu zor olarak adlandıran ise ego. Tekrar tekrar dene.Kendini seviyorsan denemekten ve kendine bir yol almaktan vazgeçme. Düştüğünde bi bak. Nerdesin? Ne hissediyorsun? ve Şimdi tavrın nasıl?Tekrar kendine dön.ANLAMAYA FARKETMEYE ÇALIŞ!

Kalabalıklar içerisine saklandığında yada sürekli aktif olarak saatlerini doldurduğunda, kendinden kaçtığın ve kendinle yüzleşmeyi ertelediğin zamanlar.2019 yılına yeni adım atmışken kendine bir iyilik yapmaya ne dersin?

Enazından günde 30 dakikanı sessizliğin içinde hiçbirşey yapmadan sadece kendinle başbaşa kalarak geçirebilir misin ruh yoldaşım.Belki başta çok anlamsız yada zor gelebilir. Vazgeçme.Çünkü vazgeçtiğin kendin!Önce kendini tanımalısın korkularını hayallerini ve yaşam amacını bilmelisin.
Ve karşındakinin mesleğini, gelir durumunu yada kullandığı parfümü bilmek yerine onun korkularını ve  hayallerini öğren.Ruhunu göre.

Tekamül yolculuğunda ışığa bir adım daha yaklaşman dileğiyle...

Çok seviliyorsun...